مبهم نامه✨

این پست 

همیشه میگفتن غریب الغربا یا میگفتن غریب خراسان، امروز وقتی حتی ورودی بزرگ صحن انقلاب بسته بود احساس غربت داشتم، اصلا هر کی الان بیاد مشهد غربت رو حس می‌کن ،چقدر حرم دلگیره، آقاجان به امید اینکه دیدار بعدی‌ حرم و زیارت ضریحت رو از ما دریغ نکنی، خدانگهدار 

شما فکر کنین پیام میدن بعد نوتفیکشن نداره، دوست گلاب زنگ زده گفته کلاسه :/ خب دیروز دبیرشون ب شم مدیریتی فوق العاده فرمودن ک امروز کلاس دارن بعد ساعت اعلام نکرد، بچه ها پرسیدن:/ حالا نه گفته حاضری بزنین نه هیچ 😐از نیم ساعت کلاس 15 دقیقه رفته معلمشون نیومده که هیچ تازه دقیقا تایم شروع کلاس آف شده (لازم به ذکره حاضری رو من زدم و اصلا گلاب خبر نداره، فکر نمیکردم برگردم و تحصیلات رو از ابتدایی شروع کنم ) ما همچنان منتظر اینیم معلم محترم تشریف فرما شه، زیبا نیست؟! اصلا نظام آموزشی رو میبینم میخوام از زیباییش سر بر بیابون بزارم :)

پ. ن: به خاطر این مدیریت بی بدیل اشک تو چشمام جمع شده، بالاخره در 5دقیفه پایانی کلاس وقتی یکی از بچه ها پرسید که کلاس برگزار میشه یا نه، پیام دادن و گفتن ببخشید ظاهرا اشتباهی رخ داده من الان در یک کلاس دیگه هستم، اصلا قلبم گرفت از این همه مهارت:) 

فکر میکنم کسی چه میدونه پشت هر حرف و پست و جمله ما چه آدمی نشسته و اون لحظه چه وضع و حالی داره؟ کی از درد خیر داره؟ کی میفهمه خنده ما مصنوعیه؟ قلبم فشرده میشه و دل خوش به اینم که خدا هست، این حجم حرف رو نمیتونم تاب بیارم، گاهی به خودم میگم تربیت درست خوب نیست، آدم یک جایی باید تربیت درست رو بزاره کنار، نمیدونم ولی این تربیت درست جیگرم رو میسوزونه، این تذکرا که مبادا حرفی بزنین، خودشون هم دارن کم میارن، به اندازه تموم سال‌های زندگیم پرم، بدم میاد نگاهشون کنم،تمام سکوتم به خاطر پدر و مادرمه، به حرمتشون به احترامشون، به خاطر نصیحتشون که مبادا چیزی بگین و این که ایمان دارن که ما بی حرمتی نمی‌کنیم داره متلاشی مون میکنه..........

پ. ن: نمیدونم چی دیدن تو من که تلاش میکنن برای اروم کردن من، واقعا اینقدر حرف زدن من بعد این همه سال غیرقابل باوره؟ :) 

فاصله بین ساختن و باختن فقط یک حرفه، اما چی میشه آدمی که اینقدر جنگید و با چنگ و دندون به داشته هاش رسیده با بی پروایی جار میزن باختنش رو؟ چی میشه رها میکنه همه چیز رو و فقط غصه میخوره؟ به چه قیمتی؟؟ چطور میتونه فراموش کنه و اینقدر ساده چشم هاش رو ببنده؟‌؟ باور نداره اما چشم هاش رو میبنده و مدام فکر میکنه چطور به اینجا رسید؟؟ شرایطی که شاید روزی به خیالاتش هم راه پیدا نمی‌کرد.... 

جلوی آینه میرم؟ نه دیگه جلوی آینه رفتن اشتباهه :)
نگاهش میکنم با چشم هایی که دیدنی نیست ، هنوز باورم نمیشه با خودم اینکار رو کردم، چطور تونستم، حالا من موندم و من، تک و تنها تر از قبل و بدون هیچ پشتوانه ای، نه توانی برای دلداری خودم دارم و نه میتونم مرگ رو نظاره گر باشم، بهش گفتم‌ من نمیتونم یک نقطه بزارم  وبگم دیگه همه چیز تموم شد، گفت.... اصلا ولش کن، تمام حرف ها رو قبول میکنم اما یک حرف ، یک کلمه دائم میپیچه تو سرم ، میدونم مقصر تمام و کمال ماجرا منم اما آخه یک آدم مگه چقدر میتونه دیگه دووم بیاره، دیگه نه میدونم باید چیکار کنم و نه میدونم میخوام چیکار کنم، نشستم و به اشتباهات کوچیک و بزرگم نگاه میکنم، من موندم ولی مردم، پای خودم وایستم اما کاش داستان زندگی من جور دیگه ای بود، حالا تو نقطه ای از زندگی ام که به معنای‌ واقعی کلمه تهی و پوچه، میخوام تصمیم بگیرم اما نمیتونم، درست یا غلط اما کاشکی بود، تو یا اون، اون که هیچ اما تو، تو بودی خیلی چیزا فرق می‌کرد، ولی خب ممکن نیست، کاشکی زودتر حالت خوب شه، حداقل خوب شدنت و تو رو اینجوری داغون ندیدن شاید یکم شرایط رو بهتر کنه، باور نکن ولی دل دیدن حال بدت رو ندارم، چقدر یک آدمایی تو دلت جا دارن و غمشون غمته اونقدری که یک جایی شاید خودت تعجب میکنی...... 

پ. ن: کاش،کاش، کاش، کاش زودتر این کابوس لعنتی تموم شه.... 

اکسپلورر اینستا یک صفحه ای بود که عکس چادر داشت، مدلش زیاد مورد تاییدم نبود اما گفتم قیمتش رو چک کنم، 700 تومن ناقابل :/

و خب گفتم سرچ کنم چادرهای دیگه رو، چادری که همیشه میگفتم نه اصلا خوب نیست با قیمت 232 تومن توجه منو جلب کرد و در ادامه جست و جو ها دیدم بله چادری که مد نظرم هست و چادر همیشگی منه باید حداقل قیمت 450 تا 550 رو در نظر داشته باشم براش، زیبا نیست؟ :)

*گلاب هم پیشنهادات راه گشا و شگفت انگیزی ارائه میده :خرج اضافی رو بزار کنار چادر چیه، ببین میتونی دوتا مانتو 250تومنی بخری با پولش😅

پ. ن : اساسا چادری که میخوام به خاطر جنس و مدلی که داره گرونه و حتی خرید آماده چادر خیلی خیلی به صرفه تر خواهد بود و اینکه من قیمت حداقلی رو گفتم یعنی احتمال میدم حتی گرون تر باشه 😑😑