پنجشنبه ۲۵ فروردين ۰۱
درست یا غلط، خوب یا بد، کم یا زیاد تهش که الان باشه رسیدم به جایی که میخوام شروع کنم نه از جوگیری، نه از تصمیم گیری، نه از ترس، نه از اجبار، فقط و فقط از فهم فهم ناقصی که هیچی نیست هیچی نداره اما بهم میگه باید شروع کنم، میگه کامل نیست اما باید کاملش کنم، هیچقوت این حجم از خواستن رو در خودم احساس نکرده بودم...
تا چشم کار میکنه نکته مثبتی نیست اما این در من میل به رشد رو افزایش میده...
وضعیت جالبی نیست، یک عده ای پشیمون و نادم، یک عده غرق گذشته، یک عده غرق قیاس خودشون و جایگاه نداشته شون با داشته های دوستاشون، یک عده ام اومدن که باشن، هیچوقت اینقدر تو جای اشتباه نبود ام زجر دردناک و قشنگیه :)
